Start > Verhalen > De Antwerpse jaren

De Antwerpse jaren

10 juli 2009

10-07-2009

De Antwerpse jaren.

In 1967 kocht ik twee platen van het label Joker, Italiaanse (!) opnames van de banjospeler Derroll Adams en de gitarist Jack Elliot, later Ramblin’ Jack Elliot genoemd. Deze twee Amerikaanse folkzangers kwamen uit de directe omgeving van Woody Guthrie en vooral Elliot heeft veel invloed gehad op de eerste jaren van Bob Dylan. Het was ook Jack Elliot die Dylan in contact bracht met Woody Guthrie. Beide folkzangers hebben een aantal jaren, vanaf de Wereldtentoonstelling in Brussel in 1958 waar zij optraden in de Amerikaanse stand, door het vaste land van Europa en de UK getoerd en deze twee elpees opgenomen in Italië. https://www.youtube.com/watch?v=ulOfpCRI4IE

Jack Elliot

Jack Elliot ging terug naar de Verenigde Staten maar Derroll Adams is in Europa gebleven en vestigde zich uiteindelijk in België. Dit duo was werkelijk uniek: de banjo en gitaar speelden subliem samen en de hoge pitchstem van Elliot mengde prachtig met de zware sonore stem van Adams.
Joost en ik kwamen er achter dat deze Derroll zich had gevestigd in Brussel en wij besloten hem daar op te gaan zoeken. Daar stonden wij dan in Amsterdam op de Utrechtse brug, aan het begin van de snelweg naar het Zuiden, met onze duim omhoog, de noodzakelijk romantische manier om de wijde wereld in te trekken. Na drie kwartier te hebben gestaard naar een graffiti tekst ‘Hier verbracht ich meine ferien’ zonder dat er één auto stopte, namen wij schielijk de trein naar Brussel.
Hier vernamen wij dat Derroll zich had gevestigd in Antwerpen en daar hebben hem voor het eerst in opgezocht in zijn appartement dat boven het cafe Sint Matthijs was gevestigd. Het was 1967. Voor ons jonge jongens was hij een Kerouacachtige legendarische figuur die nog met Woody Guthrie en Cisco Houston had gespeeld en was voor ons razend interessant in het onstuimige Antwerpen van eind jaren zestig met de beroemde club de Muze en de zanger Ferre Grignard.
Daarbij was Derrol de eerste persoon die ik ontmoette die een 5-snarige banjo bespeelde.
We hebben hem nog vaak opgezocht in Antwerpen en ik leerde zijn stijl banjo spelen. Joost en ik namen een groot gedeelte van het repertoire over van Adams en Elliot, de nummers van de cd ‘de eerste jaren’ van de CCC-Box getuigen hiervan.

Donovan en Derroll Adams

In de legendarische Pennebaker’s documentaire ‘Don’t look back’ figureert ook Derroll Adams. Daar stelt hij Bob Dylan voor aan Donovan. https://www.youtube.com/watch?v=tRV-Kou9yh4

Het beroemdste lied van Derroll Adams is ongetwijfeld Portland Town, genoemd naar zijn geboortestad Portland, Oregon, een anti-oorlogslied uit 1957 naar aanleiding van de oorlog in Korea en later door Joan Baez tot een hit gemaakt.https://www.youtube.com/watch?v=Ewp_-Z4eR7E Een andere (oorlogs) uitvoering hiervan door de CCC is te horen op elpee/cd Van Beusekom.

Bij Derroll ontmoetten wij ook Norris, een zwarte folkzanger uit Amerika die toen net met vier instrumenten kwam aangezeuld uit de Negev Woestijn in Israël! Norris speelde gitaar, autoharp, dulcimer en banjo. De autoharp en dulcimer leerde ik van hem spelen.
In Inside CCC tref je een foto van Norris en mij aan uit november 2006 waar wij samen een aantal nummers zingen in het Chelsea Hotel in New York.

Norris en ik in het Chelsea hotel

In dit zelfde Chelsea Hotel vonden, rond 1965, veel artiesten een onderdak: Bob Dylan, Nico en The Velver Underground, leden van de Andy Warhol’s factory, Janis Joplin, maar ook Leonard Cohen, Dylan Thomas en Sid Vicious hebben er gewoond.
Onze eigen Jan Cremer had er in die tijd zijn vaste atelier. Hij schrijft erover in Ik Jan Cremer, derde boek: ‘Voor de deur van kamer 211 (Dylan’s kamer) stond een groepje onduidelijke langharige figuren, zwijgend en in zichzelf gekeerd. Ik herkende in de gang verderop mijn vriend Ramblin’ Jack Elliot, de leermeester van Dylan. Ook hij kwam er niet in. Van onder de deur drong een wolk hasjiesjlucht mijn neusgaten binnen. Uit de kamer klonken overdreven giechelende geluiden, geschater en gebrul.’
Norris (73), die tegenwoordig in New York verblijft maar lange tijd in Nederland woonde, speelt tegenwoordig in de Ebony Hillbillies, een succesvolle folkgroep louter bestaand uit zwarte muzikanten die een goede boterham verdienen door ondermeer in de NewYorkse subway stations te spelen. https://www.youtube.com/watch?v=cRWhjwgoiC4

Norris

Norris belde mij onlangs op uit New York vlak voor hun tour door Canada. Ze hadden ook gespeeld op het verjaardagsfeestje van Pete Seeger die 90 jaar oud werd.

Derroll Adams stierf, 75 jaar oud, in 2000. Jack Elliot wordt in augustus 79. http://www.derrolladams.org/

Afgelopen herfst hebben Joost en ik de weduwe van Derroll, Danny Adams, in Antwerpen opgezocht. Wat gespeeld op de banjo van Derroll, herinneringen opgehaald en heerlijke frieten gegeten aan de oevers van de Schelde.

Jaap van Beusekom
Juli 2009

Verhalen