15-02-2009

FESTIVALS

A flight to Lowlands Paradise

Op 28 december 1968 werden wij uitgenodigd om te spelen op A flight to Lowlands Paradise in de Margriethal van de Jaarbeurs te Utrecht. De line-up was geweldig met onder andere Jimi Hendrix, Pink Floyd, Jeff Beck en vele anderen.
Echter, er lag een doem over het festival. De organisatie mocht van het bevoegde gezag niet de geplande hoeveelheid mensen binnenlaten en dat leidde tot een rellerige sfeer.
Tot overmaat van ramp kwamen Hendrix, Jeff Beck en Jethro Tull niet opdagen.
Wij zelf hebben uren zitten te wachten, starend naar de doorkijkbloes van een vriendin van een bekende radio-dj, tot wij hoorden dat ook ons optreden om onduidelijke redenen niet doorging.

Kralingen

Wat waren we trots op de uitnodiging van Berry Visser om op het hoofdpodium van het Holland popfestival in Kralingen te komen spelen. Gewoon tussen bands als the Byrds, Jefferson Airplane, dr John the Nighttripper, Softmachine en vele anderen.
Nog trotser waren we op de uitnodiging om voor de aanvang van het festival de immense geluidsinstallatie te mogen testen. Nog nooit was in Nederland een dergelijk gigantisch PA-systeem te beluisteren geweest, hetzelfde PA dat was gebruikt op het legendarische popfestival op het eiland Wight in 1969.
Voordat we op pad gingen was er door onze bassist Appie Rammers en zijn hondje stevig van de hashcake gesnoept, waardoor beiden out gingen in een wegrestaurant. Eenmaal aangekomen beklommen we het enorme podium. Nooit eerder hadden wij zo’n overweldigend geluid gehoord en ook het monitorgeluid op het podium, voor het eerst gescheiden van de veldinstallatie, was nwaarschijnlijk goed. Dat beloofde wat voor het concert en de verwachtingen waar hoog gespannen..
Zaterdag 27 juni 1970 was het zover. Wij zouden als laatste die dag optreden, maar wij waren al vroeg aanwezig, praatjes makend met achter het podium rondlopende sterren als Roger McGuinn van de Byrds, Dr. John.
Op het veld zelf bevond zich een menigte van ongeveer 80.000 bezoekers die bij voortduring werden gewaarschuwd voor allerlei gekleurde pillen die van hand tot hand zouden gaan. Een blik in de aanwezige ‘fliptent’ bewees ook wel dat de uitwerking van deze pillen niet onderschat moest worden.
De avond viel. Dr. John the Nighttripper verzorgde met prachtige zwarte zangeressen verlicht door flambouwen een indrukwekkende show. Het programma begon uit te lopen. De voorlaatste band, the Family van Roger Chapman, betrad uren later dan gepland het podium.
Het leek erop dat Chapman ook een gekleurd pilletje had weten te bemachtigen want tussen de coulissen zagen wij verbijsterd en ontzet dat hij in een volstrekt hysterische act het podium begon te verbouwen en alle aanwezige microfoons één voor één stuksloeg. Toen wij om 6 uur ’s ochtends uiteindelijk mochten afsluiten, was het prachtige monitorsysteem aan duigen, de microfoons kapot en de crew van het PA oververmoeid en deels in slaap. De legendarische Engelse presentator/dj Jeff Dexter, die zich enkele dagen daarvoor nog een groot CCC fan had getoond zag het vol verbijstering aan.

foto Molly Mackenzie

We hebben gespeeld, daar is alles mee gezegd, en gingen een illusie armer weer naar huis. Hoe dan ook, in de annalen is CCCinc de enige Nederlandse band die op het hoofdpodium van Kralingen heeft mogen spelen.

Jaap van Beusekom
(gepubliceerd in: CCC Inc. Een Band 1967-2007 (In de Knipscheer ISBN 978 90 6265 589)

admin Verhalen