05-04-2009

Het CCC Inc. concert in Semarang

Eén van de meest bijzondere en opzienbarende concerten van ons was een optreden op 19 juni 2006 in Indonesië in het auditorium RRI van de universiteit in Semarang op Java.
Semarang is de hoofdstad van de provincie Midden-Java en ligt aan de noordkust van Java http://nl.wikipedia.org/wiki/Semarang
Het telt 1,5miljoen inwoners is daarmee de vijfde grote stad in Indonesië. Semarang kreeg internationale faam toen het aan het eind van de 15e eeuw bezoek kreeg van een Chinese vloot van 62 schepen met 28000 (!) man onder leiding van de moslim-admiraal Cheng Ho Zheng He http://www.chinapage.com/zhenghe.html van de Mingdynastie die rondreizen maakte door Zuidoost Azië om diplomatieke en handelsrelaties aan te knopen.
De voorzitster van de Culturele Vereniging die het concert organiseerde, Prof.Dr. A.M. Djuliati Suroyo, was hoogleraar geschiedenis op de universiteit en gespecialiseerd in bovengenoemd vlootbezoek in 1405.
Ze kon er boeiend over vertellen.

Het hele gezelschap. In het midden Widjajanti Dharmowijono (zie hieronder) naast Maarten Mulder. Rechts technicus Mies Slegers

Indonesië was niet vreemd voor ons. Ernst had er al eerder opgetreden met Rienne Va Plus en wij hadden in 2004 een aantal concerten op Java gegeven waarbij CCC Ernst begeleidde met nummers van zijn CD de Overkant. Dit maal waren we uitgenodigd om het afscheid van de directeur van, het Erasmushuis (het culturele centrum van Nederland in Jakarta), Maarten Mulder, op te luisteren en twee concerten te geven in Bandung en Semarang. Deze laatste stad was alleen al interessant voor Ernst omdat zijn vader en zijn grootouders er geboren zijn.
Het concert werd georganiseerd in het auditorium RRI dat gebouwd was in een voor mij zeer herkenbare Sovjetstijl. Geen wonder want het was inderdaad gebouwd tijdens het Sukarno-regiem met de financiële en bouwkundige hulp van de toenmalige Sovjet-Unie en hetzelfde soort auditoriums kun je overal nog in Rusland en de voormalige Oostbloklanden aantreffen.
De belangstelling voor het concert was groot en de 600 stoelen waren allemaal bezet waarbij de meisjes met hoofddoekjes opvallend en in vele rijen aanwezig waren,
Ik zat me werkelijk af te vragen hoe dit zou aflopen. Vier heren van tegen de zestig uit Belanda met instrumenten als piano, viool, banjo, wasbord, mondharmonica, dobro… en een Americana-repertoire. En dat voor 600 moslimstudenten waarvan ik één ding zeker wist: wat hùn oren horen was in ieder geval iets anders dan wat ònze oren horen. Daarvoor waren de culturele achtergronden te verschillend. Ik had al eerder ervaringen opgedaan met dit fenomeen in Amerika. Ook daar horen ze meestal iets anders dan wat Nederlandse bands denken dat ze horen. Het kan tot grote culturele (en in Amerika, commerciële) misverstanden leiden, zoveel was wel duidelijk.
De professor kondigde ons uitgebreid aan wat op zich al bijzonder was.
De eventuele culturele barrière werd geslecht door te beginnen met nummers van Ernst, De Overkant, De Ballade van Nina Bobo en Tessa, door hem gezongen in het Bahasa Indonesia, iets wat altijd erg goed valt! Vervolgens Tijd Genoeg in het Nederlands gevolgd door 20 nummers van ons reguliere repertoire. De reactie na bijna twee uur spelen was werkelijk verbijsterend. We eindigden met wild dansende studenten voor het podium die voor die gelegenheid en hun moverende redenen hun gezichten hadden bedekt. Blijkbaar had onze muziek en de uitvoering ervan iets waar Indonesische oren gevoelig voor zijn.
Er volgde een interessante recensie in de plaatselijke krant die door mijn zwager werd vertaald. Hier zie je ook hoe de Indonesische recensie verschilt van een Nederlandse.
Al met al was het voor mij een van de meest bijzondere concerten uit de geschiedenis van CCC Inc.
Jaap van Beusekom, maart 2009

De magische rust van Ernst Jansz
Tessa kamu peluk aku / ombak di laut diam / Tessa kamu peluk aku / tidak ada angin ?
Burung bilang: saya terbang ke rumah / sebab Tessa peluk kamu/ dan semua aman /
Semua aman / Tessa kamu nangis? / Saya lihat air mata /
Tessa kamu nangis? / saya rasa sakit…
Applaus weerklonk in het auditorium van de RRI gisterenavond, enkele ogenblikken nadat Ernst Jansz en CCC Inc. ‘Tessa’ hadden gezongen met een sterk folkkarakter. De uitspraak was wat aarzelend, maar Ernst, de zanger, zong zijn lied met bezieling. Hoe kan het ook anders. Het lied bewaart voor hem een speciale herinnering.
Het verhaalt van een romance tussen Ernst en een Zweedse vrouw toen hij in 1980 in Goa, India, vertoefde. Tessa verpleegde hem toen hij daar in het ziekenhuis lag. Zo sterk is de indruk die zij op Ernst naliet, dat hij nog steeds hoopt haar ooit eens terug te zien.
Ja, in het concert dat gehouden werd door de Nederlandse ambassade, het Erasmus Huis in Jakarta en de Stichting Widya Mitra, brachten Ernst Jansz en CCC Inc. hun muziek in eigen stijl. Ze speelden en zongen ongeveer 20 liedjes met folk en blues inslag en hielden de zaal in hun ban. De liedjes waren o.a. Alice, Luna Luna mijn, Run Mountain, Truck Driving Man, Love Letters, Mississippi Sawyer, Midnight Special en Black Girl. Sommige liedjes zijn schrijnend zacht, andere hebben een energiek tempo. Het publiek van ongeveer 500 personen was als betoverd door de rust en tegelijkertijd dynamische sfeer. Die werd gecreëerd door het vioolspel van Joost Belinfante, het spel van Jaap Beusekom op de banjo en akoestische gitaar, het harmonicaspel van Huib Schreurs en natuurlijk de teksten van Ernst Jansz. Tessa is maar één typisch voorbeeld.
Ernst opende het optreden met De overkant. Dit mooie nummer bracht hij solo terwijl hij zich begeleidde op zijn akoestische gitaar. Pas bij het tweede lied verscheen de hele band op het podium en weerklonk de Ballade vom Nina Bobo met een bekoorlijk arrangement. Jaap van Beusekom bespeelde de akoestische gitaar met een slieg, zoals een hawaïaanse gitaar.’Op een middag zong mijn vader dit lied voor mijn moeder. Ik was toen nog klein, maar zal het mij altijd blijven herinneren,’ zei Ernst, enkele ogenblikken voordat hij het zong.
Communicatief
Ernst is zeer communicatief. Vaak introduceerde hij de liedjes die CCC Inc. brachten. Aan het begin van het optreden vertelde hij zelfs over zijn familie, ook over zijn vader die geboren werd in Semarang.
Als legendarische band die de top bereikte in het Nederlandse muziekuniversum in de ’70-’80er jaren, hebben Ernst Jansz en CCC Inc. een podiumprésence die werkelijk betovert. Ze zijn buitengewoon getalenteerd en bespelen allemaal meerdere instrumenten. Bovendien hebben Ernst, Joost, Jaap en Huib alle vier mooi stemmen. Niet alle liedjes werden daarom door Ernst gezongen. Beurtelings waren ze hoofdvocalist.
Het optreden van de muziekgroep die meer dan tien albums op zijn naam heeft staan werd nog aantrekkelijker doordat ze hun muzikale talenten combineerden met humor. Keer op keer ontlokten Ernst en zijn vrienden gelach aan het publiek met hun manier van doen. Joost die een peci droeg, bijvoorbeeld, en deed alsof hij bijna in slaap viel op het podium. En Huib die er relaxed bij zat, rokend en bier drinkend uit een blikje, terwijl zijn makkers de gastzangeres Rosalia Ambarwati begeleidden.
Het concert dat bijgewoond werd door de directeur van het Erasmus Huis Maarten Mulder en de voorzitster van Widya Mitra Prof. A.M. Djuliati Suroyo was een geweldig succes.
De aanhoudende staande ovatie op het eind van het concert is daarvan afdoend bewijs.
(Rukardi, vertaling Widjajanti Dharmowijono)

admin Verhalen